حضرت امام حسن عسكرى (عليه السلام) از ائمه‏ اى هستند كه تحت فشار بسيار بودند؛ زيرا كه ائمه هر چه به دوره امام عصر عجل الله تعالى فرجه نزديك مى‏ شدند، كار بر آنها سخت‏ تر مى‏ شد. بنا به نص تاريخ، تمام مدت شش سال امامت ايشان، حضرت در محله العسكر - كه يك پادگان نظامى بود - يا در حبس بودند ،يا آزاد ولى ممنوع الملاقات. علت عمده اين كه اين قدر امام (عليه السلام) تحت نظر بودند، اين بود كه دستگاه حكومت مى‏ دانست مهدى امت از صلب ايشان ظهور مى‏ كند و به خيال خود مى‏ خواستند جلوى امر الهى را بگيرند.

در هر يك از ائمه، گويى يك خصلت خاص، بيشتر ظهور داشته است. ايشان به هيبت و جلالت و حسن منظر ممتاز بودند؛ به طورى كه همه تحت تأثير سيماى حضرت قرار مى‏ گرفتند و حتى دشمنان، وادار به خضوع مى‏ شدند.

دیده شده در کتاب :سیری در سیره معصومین ،ص58.